Oorlog maakt meer kapot dan je lief is
Je kwam uit een oorlogsgebied.
Je zat ook vol met pijn en verdriet.
Je zag ook niet veel goeds voor je in het verschiet.
Zo zonder ouders, broers en zussen.
Je hebt gezien hoe ze vermoord werden.
En je hebt de angst gevoeld met een pistool op je hoofd.
zo van het leven beroofd, angstig en bang.
Trok je een plan om te gaan ver van die plaats vandaan.
Ook hier heb je het ontzettend moeilijk.
Nieuwe mensen om je heen en toch heel alleen.
Een nieuwe taal leren spreken, zonder al teveel gebreken.
En een plaats te vinden in de maatschappij.
Ik leerde je kennen als iemand die alles zelf wilde doen.
Toen je zei tegen mij, ik voel me blij met jouw.
Iemand die van me houd en me vertrouwt.
Je voelde de acceptatie die je nodig had.
Toch kon je niet verder met je leven.
En geefde je ieder en alles op.
Je stopte met genieten en blij zijn.
Je vond het niet fijn om er te zijn.
Je raakte aan de drugs dat gaf je een goed gevoel.
En van een beetje kwam een boel.
Tot dat je teveel nam en niet meer bij kwam.
En dit je leven ontnam.