Ik stelde m'n hartje open en gaf je de volledige toegang,
maar ik besefte niet dat ik bezig was m'n m'n eigen ondergang,
plots werd het ijskoud, was het donker en werd ik bang,
Je leek zo lief, zo zacht en heel teder,
dat eerste moment durfde ik alles aan en was ik zeker,
je gaf me je tijd en woorden, maar ik wist niet beter,
Nu dat je er niet meer bent en ik weer vrij kan zijn,
terwijl je bezig was met die ander en mij hield aan de lijn,
nu kan ik weer leren leven, al doet het soms nog even pijn,
Maar ik heb geen spijt dat ik jou heb gekend,
ik vind het zelfs fijn wat ik bij jou ben gewend,
maar onze toekomst samen was duidelijk nooit bestemd.
Mijn hartje is goed aan het genezen dankzij een zeer lieve vrouw,
voor haar glimlach sta ik graag uren lang in de kou,
al krijg ik het nog niet over m'n hart om te zeggen ik hou van jou