Naar aanleiding van een post op iemands FB, het gedicht vijandig:
Ze nam het woord en spreekt over 'principes',
de haat druipt ervan af als ze het over homo's heeft.
Ze zegt god te dienen met haar kruistocht,
maar gods liefde hoor ik hier niet.
Hoe krom zou het zijn,
als god geen plek zou hebben,
voor mensen die anders zijn?
Maar nee jij veegt alles over een kam,
vergelijkt hen met pedofielen en weet ik veel wat.
Alsof hun geaardheid alleen al een misdaad is.
Dat is jou 'vrijheid' maar het brengt mij geen blijheid,
eerder een schok te weten dat jij preekt uit naam van god,
die liefde is.
Jou kruistocht is jouw lijden,
want de waarheid is niet te vermijden:
Niet jij regeert in het universum,
maar de liefde zelf....