Dat liefde zo kon schommelen als bij jou, heb ik nooit geweten. De eene dag zijn er wel gevoelens en de andere dag weer niet.. Al die onzekerheid doet mij nog wel het meeste verdriet.
Jij hebt mij aan iedereen voorgesteld om wie jij geeft, alle mensen waren lief en er was een goeie klik, alleen uiteindelijk is er niemand die er iets aan heeft..
Alleen maar pijn, bezorg je nu aan alle kanten, Door de onzekerheid en onduidelijkheid die je achter laat.
Ben ik nu gewoon jou back-up plan voor als alles alsnog de mist in gaat?
Of is het echt zoals je zegt, dat je nu aan jezelf moet werken en daarna weer voor ons vecht..
Maar ook al zou dat zo zijn, het liegen doet nu al zo'n pijn.. is het verstandig om te wachten, en de leugens nu door de vingers te zien..
Je zegt zelf, het kan nog wel jaren duren.. Kan ik nu dus ook niet beter voor mijzelf kiezen misschien?